Skip to main content

Hijgende jaguars

Midden op de Afrikaanse Savanne word ik achterna gezeten door twee hijgende jaguars. Ze zitten op mijn hielen. De uitgestrekte grasvlakte verruilt zich voor zand, mul zand. Ik zie dat Luke zo’n 20 meter voor me rijdt en uitloopt, of uitfietst eigenlijk. We doorkruisen de Sahara en ik maak bocht na bocht, maar de jaguars blijven me volgen. Ik voel me opgejaagd. Hou ik niet van.

In de Sahara is het warm, gevoelstemperatuur 20 graden. We hebben onze kamelen bij ons (camelbags) en er staat een kort mountainbike-tochtje op het programma. Waar Luke zichzelf als gevorderde aap langs bomen, over grasheuvels, door het zand slingert, voel ik me meer een pas geboren Giraffe, die met houterige bewegingen rechtop probeert te blijven.

Tijdens de eerste kilometers door de Loonse en Drunense Duinen blijkt dat die auto van vorige maand, bij mij iets meer schade heeft aangericht dan alleen een paar gebroken tanden. Tussen m’n oren moet het vertrouwen groeien. Ik laat de jaguars passeren en rij op m'n eigen tempo verder. Dat is beter. Verderop wacht Luke me op met een banaantje. We lachen en chillen in het mulle zand en genieten van de zon.
Daarna stap ik als herboren aapie op.  

Een mooie Steppe dient zich aan en voor me zie ik een zebra verschijnen. Een man in een zwart-witte outfit doet zijn best om me voor te blijven. Ik slinger achter hem aan, bergje op, heuvel af, bocht links, bocht rechts. Die zebra moét ik kunnen pakken. Uiteindelijk, na een paar honderd meter, houdt hij het voor gezien en gaat aan de kant. Van binnen juich ik. De flow is back!

Ons rondje Afrikaanse Sahara, Steppe en Savanne duurt zo’n 1,5 uur, 26 km. Daarna mikken we de mountainbikes in de auto en rijden binnen een uur terug naar Nederland. Mijn hoofd staat in vakantiemodus en mijn benen hebben duidelijk gewerkt. Lekker!
Volgende week zijn de donkere, Zuid-Amerikaanse regenwouden aan de beurt. Nu al zin in!