Skip to main content

Fuut fuuw

'Hoor je dat?' Vraag ik aan Luke. Ik zit wat krampachtig op het voorste houten bankje van de Canadese kano, mijn benen gebogen en geklemd tegen de zijkanten van het stalen ding. Ik hou mijn peddel stil. 'Schreeuwende kinderen' zegt hij. 'Ow ja', zeg ik met enige teleurstelling, 'nu hoor ik ze ook'.

We peddelen verder. Als Luke op het achterste bankje beweegt, moet ik mijn benen harder klemmen om m'n evenwicht te bewaren. Echt comfortabel zijn ze niet, die dingen. Luke vond zo'n Canadese toffer, authentieker, dan een 'normale'. Wat natuurlijk zo ís, maar wat niet betekent dat die kunststof kajakken geen voordelen hebben. Luke was niet overtuigd. Ik ben speciaal terug gegaan om andere peddels te halen. Het is wel wat zwaarder zei de vrouw nog. En instabieler. Wajaat.

'Hoor je dat?' Vraag ik een half uur later opnieuw. ''Schreeuwende vogels' zegt luke. Ja! Denk ik blij. Honderden vogels, met één duidelijke leider: 'fuut fuuw' zegt ie. We lachen, peddelen nog even door en leggen dan aan voor een broodje. Het is hier mooi. Nét buiten Delft en toch midden in de natuur. Veel riet, veel bomen en op onze picknickplaats barst het van de madeliefjes, boterbloemen en uitgebloeide paardenbloemen. Ik ren een heuvel op en vind een kampvuurplek met overgebleven bierblikjes. Ik check het uitzicht en ren dan weer naar beneden. Luke ligt languit in het gras. Live simply staat er op zijn shirt.

'Hoor je dat?' Vraag ik. 'Niks' zegt Luke en slaapt verder. Lekker hè, niks. Ik maak wat foto's van hem en van Otto en als Luke dat zat is gaan we verder. Leuk hoor, die bruggetjes, eilandjes tussen het riet en de nesten met futen. We manoeuvreren ons een weg langs knooppunten, wat op fietsen lijkt. En op een speurtocht. Om het wat avontuurlijker te maken wijken we hier en daar af van het plan. In alle gevallen moeten we achteruit terug.

'Hoor je dat?' Vraag ik aan het einde nog een keer. 'Koekoek'. Ik zoek tussen de bomen naar de Koekoek. Niks te zien. 'Koekoek' hoor ik nog een keer, dit keer van Luke. Ik kijk achterom. 'Blijven peddelen hè', zegt 'ie met een grijns. En als ik verder peddel denk ik nog 'fuut fuuw' te horen, maar dat kan ik me verbeeld hebben. 

 

Ps. Voor de liefhebbers: ons rondje ging door het Abtswoudse Bos. Kano's gehuurd bij de Delflandhoeve.